Մի հալիվոր գնում է քաղաք, տեսնում շուկայում ձմերուկ են վաճառում, մոտենում է, թե`
— Ախպերացու, էս ի՞նչ է:
Ձմերուկ վաճառողը տեսնում է, որ էս ծերը միամիտ մարդ է, ձեռ է առնում.
— Էշի ձու:
Էս հալիվորը մտածում է, «Մեր էշը սատկել է, մի հատ առնեմ տանեմ, ի՞նչ կլինի»: Առնում է տանում: Ճամփին նստում է` մի քիչ հանգստանա, շունչը տեղը բերի, էս ձմերուկը գլորվում է, գնում մի քարի դիպչում, ջարդվում: Դու մի ասի, էդ քարի տակ մի նապաստակ է թաքնված լինում, դուրս է գալիս քարի տակից ու, պո’ւկ, փախչում: Խեղճ հալիվորը ետևից վազում է ու ձայն տալիս.
— Քուռի՛- քուռի՛, քուռի՛-քուռի՛…
Նապաստակը փախչում է գնում: Էս մարդը փոր-փոշման տուն է գնում, կնոջը պատմում.
— Բա, ա՛յ կնիկ, գլխիս էսպես փորձանք եկավ: Մի էշի ձու առա, ճամփին գլորվեց, քուռակը դուրս եկավ, փախավ: Ինչքան վազեցի, չհասա: Էնպես էր վազում, ոնց որ` նապաստակ: Ափսոս, կպահեինք, կմեծանար, ձմեռվա համար փայտ կբերեինք:
Կինն ասում է.
— Ա՛յ մարդ, հետո կթողնեի՞ր կժերը վրան դնեի, գնայի աղբյուրից ջուր բերելու:
Էս մարդը կնոջը մի լավ ծեծ է տալիս թե`
— Ես գնամ խեղճ էշին փայտ բարձեմ-բերեմ, դու էլ հոգնած-դադրած էշին տանես ջո՞ւրը…
Առաջադրանքներ
1.Դուրս գրի՛ր անծանոթ բառերը և էլեկտրոնային բառարանի օգնությամբ բացատրի՛ր:
- Շարունակի՛ր նախադասությունները.
Մի հալիվոր գնում է քաղաք, տեսնումե շուկայմ ձմերուկեն վաճառում։
Դու մի ասի, էդ քարի տակ ,մի նապաստակ է թաքնված լինում։
Մի էշի ձու առա, ճանվփին գլորվեց քուռակ դուրս եկավ։
- Ինչպիսի՞ մարդ էր հեքիաթի ծերունին: Անխելք էր, միամիտ։
- Լրացրո՛ւ առածի բաց թողնված բառերը։
Էշի բեռն ինչքան ծանր լինի, այնքան թեթև կգնա:
- Գտի՛ր էլի առածներ, ասացվածքներ, որոնք քո կարծիքով այս հեքիաթի համար են:Խելոքին գերի եղիր, անխելքին սիրելի մի եղիր։ Գժի համար ամեն օր զատիկ է։
- Հորինի՛ր. «Էշի ականջում քնածը»մեր մոտ կռիվ է սկսվե ադրբեջացիների հետ սաղ հավաքվելեն իսկ մեր հարեվան հաեիկ իրա համար պռագուլկաիա գնացել։